Change comment
Remove comment
Change comment
Remove comment
O. Roger Tomasz Calmel - Teologia historii (4)
Ostatnie dni świata Jestem przekonany, że Pan prosi nas w dzisiejszym świecie, opanowanym przez apostazję, byśmy się nie dali pokonać lękowi ani niepokojowi: nolite timere pusillus grex (nie lękaj …More
Ostatnie dni świata
Jestem przekonany, że Pan prosi nas w dzisiejszym świecie, opanowanym przez apostazję, byśmy się nie dali pokonać lękowi ani niepokojowi: nolite timere pusillus grex (nie lękaj się mała trzódko). Confidite, ego vici mundum (Ufajcie, jam zwyciężył świat). Nie uważam jednakże, że prosi nas byśmy byli całkowicie wolni od niepokoju i lęku - Ten, który drżał podczas świętej agonii i płakał nad niewierną Jerozolimą, nieodwracalnie skazaną na Bożą pomstę za to, że nie rozpoznała czasu swego nawiedzenia. (…) Podczas gdy ciemność rozprzestrzenia się po okręgu ziemi, istnieją duchowni i świeccy, którzy uważają, iż rzeczy nie idą aż tak źle i że nie ma się czym martwić. Mówią i działają tak jakby byli uzbrojeni w zadowolenie. I może tak jest naprawdę. Co otworzy ich oczy na nieumiarkowanie grzechu by rozbić łupinę ich otępienia?
Jednak, jak wobec tego świata, który został zbudowany przeciw wierze, który jest zorganizowany właśnie tak by po cichu gubić dusze, przez neutralizację …More
Social media
Remove share
O. Roger Tomasz Calmel - Teologia historii (3)
Mity i błędy Oprócz ludu żydowskiego – ludu Przymierza i obietnicy – wszystkie starożytne ludy były zanurzone w idolatrii. Wszystkie starożytne cywilizacje, także sama cywilizacja grecko-łacińska,…More
Mity i błędy
Oprócz ludu żydowskiego – ludu Przymierza i obietnicy – wszystkie starożytne ludy były zanurzone w idolatrii. Wszystkie starożytne cywilizacje, także sama cywilizacja grecko-łacińska, która była mimo to najbardziej przenikniętą rozumem i sprawiedliwością, zostały zbudowane w ciemności fałszywej religii i w cieniu śmierci. Syn Boży, narodzony z Dziewicy, Odkupiciel świata przez swą Krew, miał przynieść światło i łaskę (…) Pierwszym objawieniem mocy chwalebnego Chrystusa miało być złamanie imperium diabła, zjednoczenie wszystkich tych, którzy Go przyjmą przez wiarę w święty Kościół, posłańca łaski poprzez Sakramenty, wiernego depozytariusza Objawienia, nieomylnie natchnionego i korzystającego z asystencji Ducha Świętego, który w nim mieszka.
Kościół przez krew Męczenników, czystość Dziewic, siłę Wyznawców, niezłomne wywody doktorów – a nie przez nie wiem jaki przyjacielski dialog jak równy z równym – musiał pokonać bałwochwalstwo i, pośród wszystkich kolei losu, o których …More
Social media
Remove share
Change comment
Remove comment
O. Roger Tomasz Calmel - Teologia historii (2)
Światło Apokalipsy Może ktoś uznać za osobliwe, złożone a czasem nawet za wprawiające w zakłopotanie, wizje Objawienia św. Jana choć zawsze są wspaniałe. W każdym razie nie można robić im wyrzutu, że …More
Światło Apokalipsy
Może ktoś uznać za osobliwe, złożone a czasem nawet za wprawiające w zakłopotanie, wizje Objawienia św. Jana choć zawsze są wspaniałe. W każdym razie nie można robić im wyrzutu, że przekazują koncepcję historii choćby w niewielkim stopniu milenarystyczną czy postępową. Żadnej aluzji, choćby niewielkiej, do wzrostu ludzkości ku nadludzkości, żadnego odwołania do przemienienia Kościoła walczącego w Kościół, który już nie będzie miał w swym gronie grzeszników lub w taki, który przestanie być obiektem ataków obu Bestii.
Bez względu na to jaką formę przybierze, mit postępu jest całkowicie obcy objawieniom wizjonera z Patmos. Mit ten, jak zobaczymy, zostaje nawet zniszczony przez te objawienia. Tym bardziej, w perspektywie Świętego Apostoła Jana, natchnionego przez Pana, nie do pomyślenia jest bardzo nowoczesna herezja, wedle której budowa ludzkości poprzez badania naukowe, naukę i organizację skończy się wkrótce utożsamieniem jej z Kościołem Bożym.
Czy mamy dostrzec w …More
Social media
Remove share
Teologia historii (1)
O. Rogera Tomasza Calmela OP (…) Ponieważ Bóg zapragnął rzucić światło na dni ostatnie i nadzwyczajne okoliczności jakie je wyróżniają nie unikamy spojrzenia na nie. Jeszcze bardziej niż osobliwy, …More
O. Rogera Tomasza Calmela OP
(…) Ponieważ Bóg zapragnął rzucić światło na dni ostatnie i nadzwyczajne okoliczności jakie je wyróżniają nie unikamy spojrzenia na nie. Jeszcze bardziej niż osobliwy, wyraźny charakter tych czasów ostatecznego końca uderza nas ich łączność ze stuleciami jakie je poprzedzają i przygotowują. Te czasy ostateczne wpasowują się w pełnię czasów, podobnie jak pozostałe lata od czasu Wcielenia. Dar jaki został udzielony światu przez Wcielenie Słowa nie zostanie zabrany, moc jaką posiada Chrystus nie będzie zmniejszona, jeździec Apokalipsy, który wyrusza zwycięsko na białym rumaku nadal będzie przemierzał ziemię i zyska zwycięstwo (Ap 6,2). To poprzez plan miłości Pan pragnie by Jego Oblubienica, Kościół Święty przybrała podobieństwo Jego Męki, doświadczyła w jakimś stopniu mroku i opuszczenia Ogrodu Oliwnego. Musi odczuć we właściwym jej stopniu w postaci mistycznej owo: Przestańcie, dosyć! (Łk 22, 51), które Jezus wypowiedział w swej świętej agonii. Jeśli Pan …More
Social media
Remove share
Ks. Grzegorz Hesse na Niedzielę w Oktawie Wniebowstąpienia
O Duchu Prawdy (…) Jednakże, z powodu wspomnianej wyżej aktualności powinniśmy się skupić na aspekcie prawdy w naturze Ducha Świętego. Świętość Trzeciej Osoby Boskiej jest przyjmowana przez każdego …More
O Duchu Prawdy
(…) Jednakże, z powodu wspomnianej wyżej aktualności powinniśmy się skupić na aspekcie prawdy w naturze Ducha Świętego. Świętość Trzeciej Osoby Boskiej jest przyjmowana przez każdego chrześcijanina, który czyni Znak Krzyża. Z uwagi na rozprzestrzenienie się błędnych tłumaczeń niezrozumiany jest aspekt Parakleta, choć się go nie podważa: łacińskie słowo Paraclitus pochodzi od greckiego parákleetos i nie oznacza pocieszyciela lecz adwokata i obrońcę, albowiem zadaniem Ducha Świętego jako Ducha Prawdy jest kontynuacja, poświadczanie i obrona dzieła Chrystusa na ziemi w Apostołach i ich następcach w pełni, w duchu i imieniu Boskiego Założyciela Kościoła Nauczającego. Co do tego ostatniego punktu jednakże „Kościół Soborowy” kpi sobie z Trzeciej Osoby Boskiej, mówiąc: „Kościół Chrystusowy… trwa w Kościele Katolickim… Nie wyłącza to że poza jego strukturą można znaleźć różne elementy uświęcenia i prawdy” (Lumen Gentium 8). W paragrafie 15-tym ów haniebny dokument przypisuje …More
Social media
Remove share
Kwintesencja Kościoła Posoborowego
czyli encyklika Jana Pawła II Ut unum sint Kontynuujemy cykl prezentujący dokumenty Vaticanum II i dokumenty posoborowe, ukazujące baśniowy charakter tez o "hermeneutyce ciągłości", "soborze ojców …More
czyli encyklika Jana Pawła II Ut unum sint
Kontynuujemy cykl prezentujący dokumenty Vaticanum II i dokumenty posoborowe, ukazujące baśniowy charakter tez o "hermeneutyce ciągłości", "soborze ojców i soborze mediów" oraz "literze i duchu soboru"
Na początek słowniczek ukazujący absurd rzeczy czyli tłumaczenie z posoborowego subiektywizmu na język realistyczny:
a) “Wspólnoty kościelne” – sekty heretyckie obłożone anatemami Papieży i soborów powszechnych, stanowiącymi często uroczyste Magisterium Kościoła, które jednakże grają w posoborowy ekumenizm i dlatego uznaje się że "głoszą Dobrą Nowinę", także czasem: "bracia odłączeni'
b) “komunia wiary” – wspólnota posoborowia z błędami i herezjami protestantów i schizmatyków wschodnich
c) “cała chrześcijańska Wspólnota” – Kościół Posoborowy plus heretycy i schizmatycy z wyłączeniem d)
d) "sekty chrześcijańskie" - sekty heretyckie, które nie bawią się w ekumenizm z Kościołem Posoborowym, zatem nie głoszą Dobrej Nowiny i na których działalność …More
Social media
Remove share
Machanie wolnością czyli Polacy w służbie rewolucji światowej (2)
Po ogłoszeniu insurekcji na krakowskim rynku, w której, rzecz szczególna, nie wspomniano nawet o Konstytucji 3 Maja, przyszła pora na Warszawę. Spiskowcy zawiązani w maju 1793 roku, w związek rewolucyjny …More
Po ogłoszeniu insurekcji na krakowskim rynku, w której, rzecz szczególna, nie wspomniano nawet o Konstytucji 3 Maja, przyszła pora na Warszawę. Spiskowcy zawiązani w maju 1793 roku, w związek rewolucyjny składali się z osób mających być przywódcami różnych środowisk – wojsko reprezentowali m.in. major Michał Chomętowski, były adiutant księcia Pepi, który po przystąpieniu Stanisława Augusta do konfederacji targowickiej złożył dymisję z wojska udał się do Paryża, major Wojciech Greffen, sztabskapitan Grzegorz Ropp czy kapitan Erazm Mycielski, sfery finansowe – mieszkający od roku 1780 w Warszawie cudzoziemiec Andrzej Kapostas, podczas Sejmu Czteroletniego pomysłodawca utworzenia częściowo prywatnego “banku narodowego”, Francuzów – Franciszek Eliasz d’Aloy, zaś tak zwany lud – radny Warszawy, szewc z profesji – Jan Kiliński. Pod koniec marca 1794 roku pojawiły się wieści że Igelstroem zamierza uwięzić Kapostasa, który jednak zbiegł, a także innych spiskowców. Na początku kwietnia zatrzymano …More
Social media
Remove share
Machanie wolnością czyli Polacy w służbie rewolucji światowej (1)
Początek roku 1794 to okres kiedy od stycznia w Wandei piekielne kolumny przeprowadzają planową eksterminację powstańców i ludności, wyrzynając, topiąc bądź w inny sposób zabijając do maja tegoż roku …More
Początek roku 1794 to okres kiedy od stycznia w Wandei piekielne kolumny przeprowadzają planową eksterminację powstańców i ludności, wyrzynając, topiąc bądź w inny sposób zabijając do maja tegoż roku około 50 tysięcy ludzi. W centrum rewolucyjnej Francji, Ludwik XVI nie żyje od ponad roku, szaleje tzw. wielki terror Robespierrea i Saint-Justa oraz kontynuowana jest wielka kampania ateizacyjna oraz antykościelna – z mordami sądowymi i zwykłymi mordami. Jej ofiarą padają nie tylko wierne Kościołowi duchowieństwo i zakonnicy np. karmelitanki z Compiegne (lipiec 1794 roku), ale i “księża patrioci” (np. zgilotynowany w kwietniu 1794 abp Gobel) oraz “ojcowie” rewolucji (np., dzień po bitwie pod Racławicami – G. Danton). W październiku 1793 roku wprowadzono nowy republikański kalendarz, zrywający z 7-dniowym tygodniem z niedzielą, tradycyjnymi świętami oraz rachubą lat od narodzenia Chrystusa. W listopadzie katedrę Notre Dame przejęto na świątynię “bogini Rozumu”, wkrótce kolejne powstały w …More
Social media
Remove share
Change comment
Remove comment
Jeden z tekstów jaki znalazł się w antologii
… From Benedict’s Peace to Francis’s War: Catholics Respond to the Motu Proprio Traditionis Custodes on the Latin Mass. Ks. J. Hunwicke: Święty Pius V i Traditionis Custodes “Drogi Ojcze, Dziękuję …More
… From Benedict’s Peace to Francis’s War: Catholics Respond to the Motu Proprio Traditionis Custodes on the Latin Mass.
Ks. J. Hunwicke: Święty Pius V i Traditionis Custodes
“Drogi Ojcze,
Dziękuję ci za Twego e-maila o tym czy jesteś związany w sumieniu by stosować Traditionis Custodes. Odpowiedź brzmi: Nie, z pewnością Nie i Oczywiście Nie.
Należy spojrzeć na dokument z roku 1570 Quo primum tempore, który św. Pius V umieścił na początku ogłoszonej przez siebie edycji Missale Romanum. Czasem przywiązany do Tradycji cytują część pod koniec gdzie, jak się zdaje, św. Pius V potępia każdego kto czyni jakiekolwiek zmiany w jego Mszale z roku 1570. Jednakże nie mógł mieć zamiaru zakazania łagodnego procesu rozwoju… dodania tu jakiegoś Święta, tam jakiejś okazjonalnej nowej Prefacji… albowiem każdy papież od jego czasów dokonywał tego typu zmian… jeśli żyli wystarczająco długo. To właśnie ma miejsce w tradycyjnej żywej Liturgii. Jednakże to co św. Pius V nakazał, mocno dotyczy dzisiejszych …More
Social media
Remove share
Atanazy przeciw światu
„Ojciec Ortodoksji” urodził się pod koniec III wieku po Chrystusie, przypuszczalnie w Aleksandrii. Według kontynuacji Historii Kościelnej Euzebiusza z Cezarei, spisanej przez Rufina z Akwilei już …More
„Ojciec Ortodoksji” urodził się pod koniec III wieku po Chrystusie, przypuszczalnie w Aleksandrii. Według kontynuacji Historii Kościelnej Euzebiusza z Cezarei, spisanej przez Rufina z Akwilei już jako chłopiec został zauważony przez biskupa miejsca Aleksandra, gdy wraz z innymi chłopcami brał udział w odtwarzaniu rytuału Chrztu Świętego, pełniąc rolę szafarza. Biskup po przepytaniu młodego Atanazego doszedł do wniosku, że udzielone Chrzty były ważne oraz że chłopiec wykazuje predyspozycje do misji kapłańskiej. Sokrates przekazuje inną wersję tego wydarzenia, twierdząc że chłopcy naśladowali kapłanów i ich święcenia. Sozomen z kolei wskazuje na zdolności Atanazego do nauki, tak iż biskup postanowił uczynić go swoim sekretarzem a Atanazy wykształcił się biegle w gramatyce i retoryce. Nawiązał również przypuszczalnie kontakty z egipskimi ojcami pustyni, co zaowocowało potem spisaniem żywota św. Antoniego opata.
Po rozpoczęciu panowania Konstantyna Wielkiego, w wieku około dwudziestu lat …More
Social media
Remove share
Change comment
Remove comment
Apostoł gojów czyli opowieść o pewnym rabinie
"Uwielbiam też tłumaczenie Księgi Bereszit na polski z komentarzami rabinicznymi, i zaczytuję się Abrahamem Heschelem." (Tomasz Terlikowski) "Pojawiły się bardzo ostre artykuły w gazetach, mówiące że …More
"Uwielbiam też tłumaczenie Księgi Bereszit na polski z komentarzami rabinicznymi, i zaczytuję się Abrahamem Heschelem." (Tomasz Terlikowski)
"Pojawiły się bardzo ostre artykuły w gazetach, mówiące że Sobór to ‘duchowy pogrom’. Oskarżyli Pawła VI że jest podległy Ottavianiemu (…) Niejaki Heszel z ich głównego hebrajskiego seminarium uważa nawet że istnieje złożony spisek, że wyłączono mikrofon kiedy kard. Bea przemawiał na Soborze (…) Ów Heszel wysłał właśnie długą depeszę do Cullmanna a kolejną do Bartha, prosząc by napisali do Papieża by protestował" (Y. Congar: Pamiętniki soborowe)
"Chciałbym w tym miejscu podkreślić bardzo ważną rolę Rabina Profesora Abrahama Joshuy Heschela, Patrona Centrum, jaką odegrał podczas obrad Soboru Watykańskiego II i jego istotny wkład w zapisy deklaracji Nostra aetate. Jego wieloletnia współpraca ze katolikami w Europie i Stanach Zjednoczonych, spotkania z Papieżem Pawłem VI, liczne kontakty z kardynałem Augustynem Beą zaowocowały ogromnym zaangażowaniem …More
Social media
Remove share
Change comment
Remove comment
O małpie Boga, winie i drzewie figowym
Internet “prawdę ci powie”. W różnych opracowaniach a nawet wykładach dostępnych w sieci, pojawia się informacja że diabeł był określany w okresie patrystycznym jako “małpa Boga” (simia Dei) m.in …More
Internet “prawdę ci powie”. W różnych opracowaniach a nawet wykładach dostępnych w sieci, pojawia się informacja że diabeł był określany w okresie patrystycznym jako “małpa Boga” (simia Dei) m.in. przez Tertuliana i św. Augustyna z Hippony. Problem w tym że przeszukując dostępne zasoby literatury patrystycznej trudno takie określenie znaleźć. Określenie to wygląda zatem na późniejszy anarchonizm.
Żyjący w II wieku po Chrystusie Św. Justyn Męczennik w swojej pierwszej Apologii (Cap. 54) pisze o poganach i kierujących nimi demonach że słysząc co mówili prorocy o Chrystusie, nie zrozumieli tego właściwie, lecz imitowali to co powiedziano o Chrystusie. Wymienia przy tym przykłady mitów np. o Bellerofoncie i Pegazie, który zaniósł go do nieba, o Perseuszu, który miał się narodzić z dziewicy czy o Asklepiosie, który miał uzdrawiać wszystkie choroby. Według Justyna powstała pod wpływem demonów mitologia pogańska jest zatem naśladownictwem prawdziwego przesłania chrześcijańskiego.
Żyjący na …More
Social media
Remove share
Change comment
Remove comment
Change comment
Remove comment
Zaszokowanym Drzwiami Gnieźnieńskimi
Drzwi Gnieźnieńskie – Biskup Wojciech upomina księcia czeskiego Siódma i ósma kwatera, wykonanych z brązu, XII-wiecznych Drzwi Gnieźnieńskich (skrzydło lewe), przedstawiają dwie powiązane ze sobą …More
Drzwi Gnieźnieńskie – Biskup Wojciech upomina księcia czeskiego
Siódma i ósma kwatera, wykonanych z brązu, XII-wiecznych Drzwi Gnieźnieńskich (skrzydło lewe), przedstawiają dwie powiązane ze sobą sceny z życia św. Wojciecha, z czasu, gdy był biskupem czeskiej Pragi. O pierwszej wspominają w sposób wyraźny dwa żywoty świętego – najstarszy, tzw. rzymski: S. Adalberti Pragensis episcopi et martyris Vita prio oraz De sancto Adalberto episcopo, zaczynające się od słów: Tempore illo. Otóż św. Wojciechowi podczas snu objawia się sam Chrystus, którym kupczą Żydzi, ukazując tym samym ponury los niewolników chrześcijańskich pozyskiwanych w krajach słowiańskich przez Żydów na rynki muzułmańskie na Półwyspie Iberyjskim i krajach Bliskiego Wschodu. Kolejna scena ukazuje Wojciecha stojącego przez czeskim księciem Bolesławem, z wzniesionym ku górze palcem – w geście napomnienia. Za postacią biskupa przedstawiono przedmiot i podmiot owej interwencji – Żydzi w szpiczastych nakryciach głowy prowadzą …More
Social media
Remove share
Karol Wojtyła, Teatr Rapsodyczny i kult Słowa
“Zawsze jestem przy Tobie, Bracie mój, jako był Jan Apostoł przy Piotrze, a Piotr był opoką, a na tej opoce zbudowan Kościół Jego, a Kościołem Jego niech się stanie teatr (…) i niechaj w nim rozjarzy …More
“Zawsze jestem przy Tobie, Bracie mój, jako był Jan Apostoł przy Piotrze, a Piotr był opoką, a na tej opoce zbudowan Kościół Jego, a Kościołem Jego niech się stanie teatr (…) i niechaj w nim rozjarzy w zborze, w sejmie jakoby narodowej sztuki, Narodowy Duch, ten, co tęskni i płonie, a nie co frymarczy i kupczy” (List K. Wojtyły do M. Kotlarczyka z 2 listopada 1939 r.).
Błogosławiony Świątkarz, Słowianin i prorok –
Bądź mi miłościw – śpiewam, jak natchniony celnik –
Uwielbiaj, duszo moja, pieśnią i pokorą
Pana Twojego, hymnem: Święty, Święty, Święty! (…)
Słowiańska Księgo tęsknot! U kresu się rozdzwoń,
jak chórów zmartwychwstalnych mosiężna muzyka,
pieśnią świętą, dziewiczą, poezją pokłonną i hymnem człowieczeństwa – Bożym Magnificat (K. Wojtyła: Magnificat) Określenie "kult Słowa" to cytat z pism zmarłego w lutym roku 1978 Mieczysława Kotlarczyka, o którym w liście z tego samego roku Karol Kardynał Wojtyła napisał: „Ta przyjaźń i To obcowanie – więź płynąca z Tych samych umiłowań – …More
Social media
Remove share
Change comment
Remove comment
Change comment
Remove comment