Dzieło Osobistego Poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusowemu - ks prof Władysław Kubik … kazanie ks prof Władysława Kubika SJ wicepostulatora procesu beatyfikacyjnego Sł Bożej Rozalii CelakównyWięcej
Dzieło Osobistego Poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusowemu - ks prof Władysław Kubik …
kazanie ks prof Władysława Kubika SJ wicepostulatora procesu beatyfikacyjnego Sł Bożej Rozalii Celakówny
kazanie ks prof Władysława Kubika SJ wicepostulatora procesu beatyfikacyjnego Sł Bożej Rozalii Celakówny
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
DoktorKirkor
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
To serce powinno być kielichem wszystkich pociech moich... Ołtarzem, na którym palić się miała, jak czyste kadzidło, miłość chrześcijańska i czysta, jak nakazuje moja Ewangelia...
Więcej
To serce powinno być kielichem wszystkich pociech moich... Ołtarzem, na którym palić się miała, jak czyste kadzidło, miłość chrześcijańska i czysta, jak nakazuje moja Ewangelia...
DoktorKirkor
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
2 więcej komentarzy od DoktorKirkor
DoktorKirkor
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Króluj w nas Jezu Chryste
DoktorKirkor
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Jezus: Nie opuszczajcie Mnie, uprzywilejowane dzieci, nie wysłuchawszy skarg bólu, jaki jedynie żarliwi przyjaciele i serca wierne, jak wasze, mogą odczuć w całej jego goryczy...
Profanacja Tabernakulum nie jest jedynym ciężkim zamachem przeciw mojej miłości i memu panowaniu: jest jeszcze inne Tabernakulum, bardziej dla Mnie drogie, a które świadomie odrzuca Zbawcę swego: to …Więcej
Jezus: Nie opuszczajcie Mnie, uprzywilejowane dzieci, nie wysłuchawszy skarg bólu, jaki jedynie żarliwi przyjaciele i serca wierne, jak wasze, mogą odczuć w całej jego goryczy...
Profanacja Tabernakulum nie jest jedynym ciężkim zamachem przeciw mojej miłości i memu panowaniu: jest jeszcze inne Tabernakulum, bardziej dla Mnie drogie, a które świadomie odrzuca Zbawcę swego: to serce ludzkie... I czyż go nie umiłowałem bez miary? A iluż chrześcijan profanuje go trucizną pogańskiej miłości!...
To serce powinno być kielichem wszystkich pociech moich... Ołtarzem, na którym palić się miała, jak czyste kadzidło, miłość chrześcijańska i czysta, jak nakazuje moja Ewangelia... Złożyłem moje łzy w tym kielichu, by go oczyścić... Wlałem weń całą moją Krew, by go wzmocnić... Ofiarowałem mu gorejące płomienie mego Serca, by zaspokoić jego nieodparte pragnienie, by kochać i być kochanym... Tymczasem ten dar nieskończonej ceny nie wystarcza mu... bo oto zajęte poszukiwaniem stworzeń opuszcza Mnie dla nich, zapomina o Mnie w porywie rozkoszy, która nie jest ani miłością, ani pokojem, ani życiem, jak to sobie niejeden wyobraża... Oto dlaczego tylu nieszczęsnych, o sercu złamanym, cierpi nienasycony głód, który ich popycha i wydaje na łup haniebnych żądz.
O wy, którzy tak potrzebujecie miłości... przyjdźcie, przyjdźcie do Mnie... Ja jestem Królem miłości, który dla Siebie zachowuje ciernie, a wam ofiarowuje kwiaty prawdziwych radości... Przyjdźcie ugasić swe pragnienie, wy, których pali pragnienie, aby was bardziej kochano, przyjdźcie, bo Serce moje jest źródłem żywej wody, wytryskującej na żywot wieczny, przyjdźcie, ale dajcie Mi w zamian wasze serca!...