DODEK NA FRONCIE aka DYMSZA NA WOJNIE -1936. Stare kino w kolorze. Cały film. Adolf Dymsza.
Dodek na froncie (znany także jako Dymsza na wojnie - zmieniona plansza tytułowa w czołówce, prawdopodobnie po wojnie, przy przygotowywaniu kopii eksploatacyjnych wznowienia filmu. Oryginalna plansza tytułowa (Dodek na froncie) nie zachowała się) – czarno-biały polski film fabularny w reżyserii Michała Waszyńskiego z 1936 roku. Komedia pomyłek, której akcja toczy się podczas I wojny światowej.
Reżyseria: Michał Waszyński
Scenariusz: Napoleon Sądek, Konrad Tom
Muzyka: Henryk Wars, Władysław Dan
Zdjęcia: Albert Wywerka
Scenografia: Jacek Rotmil, Stefan Norris
Produkcja: Józef Rosen Dystrybucja: Rex-Film Premiera.: 23 stycznia 1936 OBSADA: Adolf Dymsza – Dodek Wędzonka vel porucznik Iwan Iwanow Helena Grossówna – pokojówka Zuzia Alicja Halama – dziedziczka Zofia Majewska, żona porucznika Mieczysław Cybulski – porucznik Jan Majewski Józef Orwid – Aleksy Pawłow, pułkownik armii carskiej Mieczysława …Więcej

PIĘTRO WYŻEJ. 1937. W kolorze. Eugeniusz Bodo. Cały film. Stare kino
Komedia pomyłek z 1937 roku, która opowiada o perypetiach dwóch sąsiadów w kamienicy przy ul. Szczęśliwej 13: starszego Hipolita Pączka (który mieszka niżej) oraz młodszego Henryka Pączka (lokatora mieszkającego piętro wyżej). Poza nazwiskiem dzieli ich niemal wszystko. Pierwszy jest miłośnikiem muzyki poważnej, drugi – znanym spikerem radiowym i jazzmanem. Prowadzą ze sobą nieustanną wojnę, gdyż właściciel kamienicy nie może usunąć kłopotliwego lokatora. Sytuację jeszcze bardziej komplikuje przyjazd młodej krewnej Hipolita – Lodzi, w której (z wzajemnością) zakochuje się Henryk.
Poza komizmem sytuacyjnym i dowcipnymi dialogami powodzenie filmowi zapewniły również szlagiery („Seksapil – to nasza broń kobieca”, „Umówiłem się z nią na dziewiątą”, „Dziś ta, jutro tamta”) w wykonaniu Eugeniusza Bodo.
Data premiery: 18 lutego 1937
Reżyseria: Leon Trystan
Scenariusz: Emanuel Schlechter, Ludwik Starski,Eugeniusz Bodo
Muzyka:…Więcej

W starym kinie - Za winy niepopelnione (1938)
"Pamiętam z młodych lat tak kulturalnych ludzi, mówiących piękna polszczyzną i wyjątkowa kulturę słowa i zachowania Dziś nawet TV nie można oglądać, brrr! Niestety, piękny czas LUDZI kulturalnych mija bezpowrotnie! Jaki żal zycia godnego pełni człowieczeństwa i polskości, godność i kultura już nie wróci, obym się myliła! ps:"niestety, jak zawsze i wszędzie, bywały wyjątki.I są. "