Lata temu rozmawiałem z pracownikiem telewizji, a dokładniej zaangażowanego w serwisy informacyjne. Powiedział mi (co zresztą sam wywnioskowałem już wcześniej), że takie różne historyjki z potrzebującymi dziećmi, tragediami, chorymi, niepełnosprawnymi, pokrzywdzonymi, z domami dziecka itp. są wstawiane z czystej chłodnej kalkulacji po to, aby uwiarygodnić wydanie danego serwisu. Dlaczego? Bo taką papkę informacyjną często oglądają całe rodziny, w tym kobiety. Kobieta zawsze będzie zwracała uwagę na sprawy ludzi, a zwłaszcza dzieci. Jeśli jakiś przejaw troski zainstnieje, to w odbiorze zwłaszcza kobiet całość będzie bardziej wiarygodna, a na mężczyzne może mieć wpływ obecna przed telewizorem kobieta.

Działa to na zasadzie, że skoro pochylono się nad najsłabszymi, to mamy do czynienia z dobrymi, wrażliwymi ludźmi w redakcji. Reszta wiadomości automatycznie zyskuje na wiarygodności. Taki mechanizm podświadomy, ale niezwykle skuteczny. Można coś takiego zaobserwować niemal we wszystkich stacjach telewizyjnych.

Takie historyjki jak "matka Madzi", "poszukiwania Borysa" są idealne to zaangażowania i podniecania całego społeczeństwa, aby mimo, że to nie ich krewni, żyli sprawą nawet i codziennie, bo dziecko nie żyje, sprawa niewyjaśniona, jest zły antybohater i "zatroskane" media śledzą sprawę.