Niestosowności w liturgii (7): satanistyczny gest
Niestosowności w liturgii (7): satanistyczny gest „dicentes ligno: «Pater meus es tu» et lapidi: «Tu me genuisti». Verterunt ad me tergum et non faciem”. „Ci, którzy mówią do drzewa: «Ty jesteś moim …Więcej
Niestosowności w liturgii (7): satanistyczny gest
„dicentes ligno: «Pater meus es tu» et lapidi: «Tu me genuisti».
Verterunt ad me tergum et non faciem”.
„Ci, którzy mówią do drzewa: «Ty jesteś moim ojcem»,
a do kamienia: «Ty mnie zrodziłeś»,
do Mnie zaś obracają się plecami a nie twarzą”
(Jr 2, 27).
Bezczelnie szybko, nachalnie i bezproblemowo znalazł sobie drogę do polskich kościołów i kaplic satanistyczny gest: wypinanie się tyłem do Pana Jezusa utajonego w Najświętszym Sakramencie. Takie zachowanie nie ma precedensu w historii Kościoła! Rozpowszechnia się gest kłaniania się do drzewa i do kamienia (pomijamy tutaj kwestię uprawnionych i należnych znaków rewerencji wobec konsekrowanego ołtarza z relikwiami, np. przez ucałowanie, co Kościół czyni od wieków). Pan Jezus mówi prawdę: „Et ecce ego vobiscum sum omnibus diebus usque ad consummationem saeculi” „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 20). To słowo realizuje się w sposób najpełniejszy i …Więcej
„dicentes ligno: «Pater meus es tu» et lapidi: «Tu me genuisti».
Verterunt ad me tergum et non faciem”.
„Ci, którzy mówią do drzewa: «Ty jesteś moim ojcem»,
a do kamienia: «Ty mnie zrodziłeś»,
do Mnie zaś obracają się plecami a nie twarzą”
(Jr 2, 27).
Bezczelnie szybko, nachalnie i bezproblemowo znalazł sobie drogę do polskich kościołów i kaplic satanistyczny gest: wypinanie się tyłem do Pana Jezusa utajonego w Najświętszym Sakramencie. Takie zachowanie nie ma precedensu w historii Kościoła! Rozpowszechnia się gest kłaniania się do drzewa i do kamienia (pomijamy tutaj kwestię uprawnionych i należnych znaków rewerencji wobec konsekrowanego ołtarza z relikwiami, np. przez ucałowanie, co Kościół czyni od wieków). Pan Jezus mówi prawdę: „Et ecce ego vobiscum sum omnibus diebus usque ad consummationem saeculi” „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 20). To słowo realizuje się w sposób najpełniejszy i …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Nemo potest duobus dominis servire !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
„Ci, którzy mówią do drzewa: «Ty jesteś moim ojcem»,
a do kamienia: «Ty mnie zrodziłeś»,
do Mnie zaś obracają się plecami a nie twarzą”
(Jr 2, 27).
.
a do kamienia: «Ty mnie zrodziłeś»,
do Mnie zaś obracają się plecami a nie twarzą”
(Jr 2, 27).
.
Nemo potest duobus dominis servire !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Ojciec Święty Benedykt XVI przypomniał o Tabernaculum, przypomniał, że „w kościołach miejscem najświętszym jest to, w którym przechowuje się Eucharystię”
6 więcej komentarzy od Nemo potest duobus dominis servire !
Nemo potest duobus dominis servire !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Ważniejsze dla nas jest nasze „ja”,
nasze wspólnoty,
nasze ucztowanie,
nasze świętowanie,
nasze klaskanie,
nasze sprawy,
nasze prawa,
nasze powodzenie,
nasze inicjatywy,
nasze przedsięwzięcia,
nasze pomysły,
nasze przepisy i przepisiki,
nasze ustalenia,
nasze struktury,
nasze środowiska,
nasz dobrobyt,
nasza ekologia,
nasze bezpieczeństwo i co tam jeszcze.
Sprawa czci wobec Pana Jezusa jest …Więcej
Ważniejsze dla nas jest nasze „ja”,
nasze wspólnoty,
nasze ucztowanie,
nasze świętowanie,
nasze klaskanie,
nasze sprawy,
nasze prawa,
nasze powodzenie,
nasze inicjatywy,
nasze przedsięwzięcia,
nasze pomysły,
nasze przepisy i przepisiki,
nasze ustalenia,
nasze struktury,
nasze środowiska,
nasz dobrobyt,
nasza ekologia,
nasze bezpieczeństwo i co tam jeszcze.
Sprawa czci wobec Pana Jezusa jest dzisiaj w Kościele marginalna!
Człowiek i jego sprawy są nadmuchane do niebotycznych rozmiarów (o czym można się przekonać obserwując niektóre „celebracje” – czy jeszcze katolickie?), a cześć wobec Pana Jezusa utajonego w Najświętszym Sakramencie jest nieobecna lub zdawkowa, bądź traktowana skrajnie marginalnie. Bluźnierstwo i nadmuchana pycha!
nasze wspólnoty,
nasze ucztowanie,
nasze świętowanie,
nasze klaskanie,
nasze sprawy,
nasze prawa,
nasze powodzenie,
nasze inicjatywy,
nasze przedsięwzięcia,
nasze pomysły,
nasze przepisy i przepisiki,
nasze ustalenia,
nasze struktury,
nasze środowiska,
nasz dobrobyt,
nasza ekologia,
nasze bezpieczeństwo i co tam jeszcze.
Sprawa czci wobec Pana Jezusa jest dzisiaj w Kościele marginalna!
Człowiek i jego sprawy są nadmuchane do niebotycznych rozmiarów (o czym można się przekonać obserwując niektóre „celebracje” – czy jeszcze katolickie?), a cześć wobec Pana Jezusa utajonego w Najświętszym Sakramencie jest nieobecna lub zdawkowa, bądź traktowana skrajnie marginalnie. Bluźnierstwo i nadmuchana pycha!
Nemo potest duobus dominis servire !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Tabernakulum, na co żali się wielu świeckich, chowa się do kąta, że nie można go w ogóle znaleźć, a w miejscu centralnym stawia się tron dla kapłana.
Na to Sobór nigdy nie pozwolił.
Doszło do tego na zasadzie stopniowych ustępstw: najpierw usunęliśmy z centralnego miejsca Pana Boga w Najświętszym Sakramencie, a Jego miejsce zajęliśmy my, duchowni. I to w okresie, gdy my, kapłani, nie mamy się …Więcej
Tabernakulum, na co żali się wielu świeckich, chowa się do kąta, że nie można go w ogóle znaleźć, a w miejscu centralnym stawia się tron dla kapłana.
Na to Sobór nigdy nie pozwolił.
Doszło do tego na zasadzie stopniowych ustępstw: najpierw usunęliśmy z centralnego miejsca Pana Boga w Najświętszym Sakramencie, a Jego miejsce zajęliśmy my, duchowni. I to w okresie, gdy my, kapłani, nie mamy się czym chwalić. Będzie lepiej, jeśli pozostaniemy z boku, jak słudzy”.
Na to Sobór nigdy nie pozwolił.
Doszło do tego na zasadzie stopniowych ustępstw: najpierw usunęliśmy z centralnego miejsca Pana Boga w Najświętszym Sakramencie, a Jego miejsce zajęliśmy my, duchowni. I to w okresie, gdy my, kapłani, nie mamy się czym chwalić. Będzie lepiej, jeśli pozostaniemy z boku, jak słudzy”.
Nemo potest duobus dominis servire !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Ks. prałat Nicola Bux w niedawnym wywiadzie mówił:
„W liturgii stracono wymiar wertykalny, podobnie zresztą, jak w etyce czy życiu społecznym. A zatem liturgia przestała być rozumiana jako prawo Boga do bycia czczonym tak, jak On sam to ustalił.
I stała się naszą uzurpacją do swobodnego tworzenia kultu i sprawowania go według naszych zwyczajów.
Jak mówił prorok Izajasz: zamieniliście mój …Więcej
Ks. prałat Nicola Bux w niedawnym wywiadzie mówił:
„W liturgii stracono wymiar wertykalny, podobnie zresztą, jak w etyce czy życiu społecznym. A zatem liturgia przestała być rozumiana jako prawo Boga do bycia czczonym tak, jak On sam to ustalił.
I stała się naszą uzurpacją do swobodnego tworzenia kultu i sprawowania go według naszych zwyczajów.
Jak mówił prorok Izajasz: zamieniliście mój kult na własny, sklecony z waszych zwyczajów.
Liturgia stała się – jak pisał Papież, kiedy był jeszcze teologiem-kardynałem – swoistą formą rozrywki, spędzania wolnego czasu. (…)
Wielu pojęło reformę jako rewolucję. Czyli wszystko wywracamy do góry nogami, w centrum liturgii stawiamy człowieka zamiast Boga, człowieka ze swymi uzurpacjami, pragnieniami, a także z jego – trzeba to powiedzieć – nieodpartą wolą dominacji, zapominając przy tym, że główną postacią w liturgii jest kto inny: nasz Pan, Bóg. (…)
„W liturgii stracono wymiar wertykalny, podobnie zresztą, jak w etyce czy życiu społecznym. A zatem liturgia przestała być rozumiana jako prawo Boga do bycia czczonym tak, jak On sam to ustalił.
I stała się naszą uzurpacją do swobodnego tworzenia kultu i sprawowania go według naszych zwyczajów.
Jak mówił prorok Izajasz: zamieniliście mój kult na własny, sklecony z waszych zwyczajów.
Liturgia stała się – jak pisał Papież, kiedy był jeszcze teologiem-kardynałem – swoistą formą rozrywki, spędzania wolnego czasu. (…)
Wielu pojęło reformę jako rewolucję. Czyli wszystko wywracamy do góry nogami, w centrum liturgii stawiamy człowieka zamiast Boga, człowieka ze swymi uzurpacjami, pragnieniami, a także z jego – trzeba to powiedzieć – nieodpartą wolą dominacji, zapominając przy tym, że główną postacią w liturgii jest kto inny: nasz Pan, Bóg. (…)
Nemo potest duobus dominis servire !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
W tę delikatną dziedzinę, w tę centralną dziedzinę życia Kościoła wpływowe środowiska w ostatnich kilkudziesięciu latach nachalnie i bezczelnie wprowadziły zamęt i doprowadziły do umniejszenia czci wobec Pana Jezusa utajonego w Najświętszym Sakramencie.
Nemo potest duobus dominis servire !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Jednym z istotnych i integralnych elementów kultu jest zwrócenie się w kierunku Pana Jezusa, postawa klęcząca i przyklęknięcie – pełne szacunku, pokory, uniżenia przed majestatem Boga skrytym w Hostii tej.
Klęczymy w momencie przeistoczenia,
klęczymy przyjmując Komunię Świętą,
klęczymy podczas wystawienia Najświętszego Sakramentu,
podczas adoracji wspólnej i prywatnej,
przyklękamy kiedy wchodzimy …Więcej
Jednym z istotnych i integralnych elementów kultu jest zwrócenie się w kierunku Pana Jezusa, postawa klęcząca i przyklęknięcie – pełne szacunku, pokory, uniżenia przed majestatem Boga skrytym w Hostii tej.
Klęczymy w momencie przeistoczenia,
klęczymy przyjmując Komunię Świętą,
klęczymy podczas wystawienia Najświętszego Sakramentu,
podczas adoracji wspólnej i prywatnej,
przyklękamy kiedy wchodzimy do kościoła,
przyklękamy kiedy wychodzimy z kościoła,
przyklękamy kiedy przechodzimy przez środek kościoła.
Klęczymy w momencie przeistoczenia,
klęczymy przyjmując Komunię Świętą,
klęczymy podczas wystawienia Najświętszego Sakramentu,
podczas adoracji wspólnej i prywatnej,
przyklękamy kiedy wchodzimy do kościoła,
przyklękamy kiedy wychodzimy z kościoła,
przyklękamy kiedy przechodzimy przez środek kościoła.
Nemo potest duobus dominis servire !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Ojciec Święty Benedykt XVI przypomniał o Tabernaculum, przypomniał, że „w kościołach miejscem najświętszym jest to, w którym przechowuje się Eucharystię”
stanislawp
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Po usunięciu krzyża z Ołtarza NOM kapłan kłania się nad stolikiem do zgromadzenia wypinając zadek do Tabernakulum
10 paźdz 2013 poprosiłem mojego proboszcza w parafii sw Jacka, Janusza Jajeśniaka OMNI o postawienie Krzyża.
Wyrzucił mnie z parafii. Zmieniłem parafie na św Marii gdzie proboszcz w lutym 2014 wybudował marmurowe balustrady, ma 6 świec i krzyż-pasyjkę na Ołtarzu.
Stan Piasta Ottawa
10 paźdz 2013 poprosiłem mojego proboszcza w parafii sw Jacka, Janusza Jajeśniaka OMNI o postawienie Krzyża.
Wyrzucił mnie z parafii. Zmieniłem parafie na św Marii gdzie proboszcz w lutym 2014 wybudował marmurowe balustrady, ma 6 świec i krzyż-pasyjkę na Ołtarzu.
Stan Piasta Ottawa
Ks. prałat Nicola Bux w niedawnym wywiadzie mówił: „W liturgii stracono wymiar wertykalny, podobnie zresztą, jak w etyce czy życiu społecznym. A zatem liturgia przestała być rozumiana jako prawo Boga do bycia czczonym tak, jak On sam to ustalił. I stała się naszą uzurpacją do swobodnego tworzenia kultu i sprawowania go według naszych zwyczajów. Jak mówił prorok Izajasz: zamieniliście mój kult …Więcej
Ks. prałat Nicola Bux w niedawnym wywiadzie mówił: „W liturgii stracono wymiar wertykalny, podobnie zresztą, jak w etyce czy życiu społecznym. A zatem liturgia przestała być rozumiana jako prawo Boga do bycia czczonym tak, jak On sam to ustalił. I stała się naszą uzurpacją do swobodnego tworzenia kultu i sprawowania go według naszych zwyczajów. Jak mówił prorok Izajasz: zamieniliście mój kult na własny, sklecony z waszych zwyczajów. Liturgia stała się – jak pisał Papież, kiedy był jeszcze teologiem-kardynałem – swoistą formą rozrywki, spędzania wolnego czasu. (…)
Bezczelnie szybko, nachalnie i bezproblemowo znalazł sobie drogę do polskich kościołów i kaplic satanistyczny gest: wypinanie się tyłem do Pana Jezusa utajonego w Najświętszym Sakramencie. Takie zachowanie nie ma precedensu w historii Kościoła! Rozpowszechnia się gest kłaniania się do drzewa i do kamienia (pomijamy tutaj kwestię uprawnionych i należnych znaków rewerencji wobec konsekrowanego …Więcej
Bezczelnie szybko, nachalnie i bezproblemowo znalazł sobie drogę do polskich kościołów i kaplic satanistyczny gest: wypinanie się tyłem do Pana Jezusa utajonego w Najświętszym Sakramencie. Takie zachowanie nie ma precedensu w historii Kościoła! Rozpowszechnia się gest kłaniania się do drzewa i do kamienia (pomijamy tutaj kwestię uprawnionych i należnych znaków rewerencji wobec konsekrowanego ołtarza z relikwiami, np. przez ucałowanie, co Kościół czyni od wieków).