Dzisiaj w Grocie Betlejemskiej Dziecię Jezus nam się ponownie narodził i nikt nie otrzymał Bożej Łaski aby To Dziecię zobaczyć....jak niegdyś Pan Bóg wysłał Anioła aby ogłosił pasterzom,że Bóg Dziecię nam się narodził tak dzisiejszym świecie poprzez kamerę internetową ukazuje nam ludziom ponowne Boże Narodzenie a nie jakiś duch Kacpra,który nie ma prawa w tym świętym miejscu być....ludzie słabej wiary uwierzcie,że to PRAWDZIWE DZIECIĘ BOŻE !!!

Niestety pół roku temu Grota Narodzenia spłonęła.
radiocristiandad.wordpress.com/…/pedian-un-signo…
forumdlazycia.wordpress.com/…/betlejem-pytaci…

Kościół Narodzenia – miejsce narodzin Jezusa Chrystusa — w kilka godzin po wizycie papieża ucierpiał z powodu pożaru.
Pożar wybuchł w Betlejem w Kościele Narodzenia we wtorek, zaledwie kilka godzin po zakończeniu przez Franciszka trzydniowej pielgrzymki na Bliskim Wschodzie, podczas której odwiedził Sanktuarium.
Gubernator Betlejem, Abdel-Fatah Hamayel, powiedział, że pożar wybuchł krótko przed świtem spowodowany upadkiem lampy oliwnej: spaleniu uległy zawieszone ozdobne gobeliny, ogień uszkodził wnętrze Groty.
Pożar został zauważony przez strażnika, który wyczuł dym— ogień wybuchł w Grocie pod Bazyliką z IV wieku, gdzie Maryja urodziła Jezusa.
Spaleniu uległo kilka ozdobnych tkanin— zwęglone bezwładnie wisiały na ścianach Groty, poczerniałych od sadzy. Uszkodzeniu od dymu doznały rów- nież dwie cenne Ikony Maryi z Dzieciątkiem Jezus.
Z oświadczenia policji w Betlejem wynika, że zapaliły się drewniane łuki wień czące przedsionek przy wejściu do Groty oraz, że na skutek gorąca spowodo- wanego przez ogień, popękała część mozaik ściennych.
Agence France-Presse in Bethlehem; Tuesday 27 May 2014 14.05 BST
forumdlazycia.wordpress.com/…/betlejem-po-wiz…

NARODZENIE PANA JEZUSA <3 cz. 1 " Mistyczne Miasto Boże" – Maria z Agredy, mistyczka. frgm.
(…) Najmędrsza Dziewica poznała, że nadeszła godzina pełnego łask Narodzenia. Poprosiła Józefa, aby Ją zostawił samą i udał się
na spoczynek, albowiem była już późna noc. Mąż Boży usłuchał swej oblubienicy i poprosił Ją, aby uczyniła tak samo. W tym celu wyścielił szatami, które mieli przy sobie, wygodny żłóbek dla zwierząt,
stojący w jaskini. Podczas gdy Maryja odpoczywała na tym posłaniu św. Józef wycofał się w zakątek jaskini i począł się modlić. Nawiedził go wówczas Duch Boży sprawiając, że odczuł on niezwykłą siłę i zachwycenie. Objawione zostało mu wszystko, cokolwiek tej nocy dziad się miało w tej jaskini.
W tym czasie potężny głos Najwyższego wezwał Królową stworzenia, aby opuściła posłanie;
dziwna, słodka siła przeistoczyła Ją wewnętrznie i stała się wyższa ponad wszystkie stworzenia. Odczuwała nadzwyczajne działanie wszechmocy Bożej; zachwycenie, w jakim się znajdowała, było najdziwniejsze i najcudowniejsze w całym Jej najświętszym życiu. Duch Jej unosił się coraz wyżej
i Maryja dostąpiła jasnego oglądania Bóstwa. Zniknęła zasłona i Maryja ujrzała Boga w jasnym, nie zakrytym widzeniu; widziała Go w takiej wspaniałości i w takiej pełni rozpoznania, że tego ani anielski ani ludzki rozum wytłumaczyć i pojąć nie zdoła.
Ponownie poznała tajemnice Bóstwa i Człowieczeństwa swego Najświętszego Syna, ponadto zostały Jej objawione inne, zakryte w niewyczerpalnym źródle światła Boskiego Serca tajemnice. Brak mi jednak słów, aby opisać to wszystko, co Maryja ujrzała wówczas w Boskim świetle.
Najwyższy oznajmił swej dziewiczej Matce, że oto nadszedł czas, aby opuścił Świątynię Jej łona i zstąpił na świat. Objawił Jej także sposób, w jaki się to stanie. Najmędrsza Królowa w zachwyceniu poznała powody i najwznioślejsze cele tych cudownych tajemnic. Maryja upadła przed królewskim tronem Bóstwa i w swoim, oraz wszystkich stworzeń, imieniu oddała Panu należną cześć, uwielbienie, dziękczynienie i chwałę za to niewysłowione zmiłowanie się Jego niezmierzonej miłości. Błagała Boga o nowe światło i nowe łaski, aby zdołała godnie służyć Wcielonemu Słowu, które ma piastować i żywić dziewiczym mlekiem swoim, aby zdołała Je pielęgnować i wychować. Prośbę tę Matka Boża przedłożyła w najniższej pokorze;
wiedziała, bowiem dobrze, jak wzniosły czeka Ją obowiązek żywić wcielonego Boga i pielęgnować Go jak matka. Uważała, że nie jest godna tego obowiązku, którego nawet najwyżsi Serafinowie nie umieliby odpowiednio spełnić. Wszystko to ta Matka mądrości rozpamiętywała w swym rozsądku i w swej pokorze. Ale właśnie, dlatego, że poniżyła się przed obliczem Najwyższego i nazywała siebie prochem, Pan wywyższył Ją i obdarzył mianem Matki Boskiej;
polecił Jej, aby postępowała jak prawdziwa matka i obchodziła się z Nim, jako z Synem odwiecznego Ojca a zarazem jako z Synem swego
własnego łona macierzyńskiego