Na małej ścieżce znów pamięć przywołuje w biało niebieskie linie Ustrojona stoisz skromna Albańska Dziewczyno przez innych Niedostrzeżona ale świat duchowy Cię pamięta jesteś dla nas wyjątkowa Święta Różo Albańska Różo z Ogrodu Pana Naszego dziś pobiegłam Biedny chory człowiek na przeciw Ciebie i Ojca Maksymiliana Naszego Ten orszak ciągle wądruje w Dolinie Serc gdzie każdy drugiego serca Potrzebuje Nazbieram Róż całe naręcze nazbieram ich bardzo wiele
Róża cierniem potrafi zranić lecz jej zapach potrafi zdziałać wiele Jak Twoje słowo tak krótkie do wymowy ale echo które w Świat
Je poniesie potrrafi wiele pozmieniać jak drogowskaz w lesie
Pośrod zielonych świerków i Kosodrzewiny Wielka Zielona Nadzieja
Skarb Człowieka Jedyny Matko Tereso Matko Tereso z Kalkuty
Moja Czczona Zakonnico Jak złoto przy świetle gromnicy
Ty wędrujesz z Maksymilianem w Orszaku Męczeństwa
Witaj bądź pozdrowiona gdziekolwiek Twój głos slyszanao Nie odchodzisz z niczem Mateczko dla Ciebie pisze te słowa Wiele serc …Więcej