SYJONISTYCZNI WŁADCY ARABII SAUDYJSKIEJ
Badania i prezentacja – Mohammad Shaker, zamordowany przez saudyjski reżim za znalezienie odpowiedzi na następujące pytania:
Czy członkowie królewskiej rodziny Saudów należą do plemienia Anza Ben Wa’el, jak mówią?
Czy islam jest ich religią?
Czy w ogóle są z pochodzenia Arabami?
Dynasta Saudów: jej pochodzenie i kim są prawdziwi przodkowie tej ‘królewskiej’ rodziny?
Abd ul Aziz
W roku 851 AH* grupa mężczyzn z klanu Al Masaleekh, który był filią plemienia Anza, zorganizowała karawana w celu zakupu zbóż (pszenica i kukurydza) oraz innych produktów żywnościowych z Iraku, i dostarczenia ich z powrotem do Najd. Szefem tej grupy był niejaki Sahmi Bin Hathlool. Karawana dotarła do Basry, gdzie członkowie grupy udali się do kupca zbożowego, który był Żydem, zwanym Mordechaj Bin Bin Ibrahim Mosze.
W trakcie negocjacji z kupcem, Żyd zapytał: „Skąd jesteście?” Odpowiedzieli: „Z plemienia Anza, klanu Al Masaleekh.” Słysząc tę nazwę, Żyd zaczął czule obejmować każdego z nich mówiąc, że on sam był także z klanu Al. Masaleekh, ale przybył do Basry (Irak) i tu zamieszkał, na skutek waśni rodzinnych między ojcem i niektórymi członkami plemienia Anza.
Kiedy opowiedział im swoją sfabrykowaną historię, kazał swoim sługom załadować wszystkie wielbłądy członków klanu pszenicą, daktylami i tamman; niezwykły czyn tak wspaniałomyślny, że zaskoczył mężczyzn Masaleekh i wzbudził ich dumę ze znalezienia tak tkliwego (kuzyn ) w Iraku – źródło ich utrzymania; uwierzyli w każde wypowiedziane przez niego słowo, a ponieważ był bogatym kupcem produktów żywnościowych, których bardzo potrzebowali, polubili go (nawet jeśli był Żydem ukrytym w arabskim stroju z klanu Al. Masaleekh).
Kiedy karawana gotowa była do drogi powrotnej do Najd, żydowski kupiec poprosił ich, by mógł im towarzyszyć, bo zamierzał iść z nimi do swojej pierwotnej ojczyzny, Najd. Po usłyszeniu tego, serdecznie i wesoło go powitali.
W ten sposób (ukryty) Żyd dostał się z karawaną do Najd. W Najd zaczął głosić propagandy o sobie przez swoich towarzyszy (jego domniemanych kuzynów), fakt, który zgromadził wokół niego wielu nowych zwolenników, ale, nieoczekiwanie, stanął w obliczu kampanii sprzeciwu wobec swoich poglądów, prowadzonej przez szejka Saleh Salman Abdulla Al Tamimi, który był muzułmańskim kaznodzieją w Al Qaseem. W skład obszaru jego nauczania wchodził Najd, Jemen i Hijaz, fakt, który zmusił Żyda (przodka obecnej saudyjskiej rodziny opuścić Al Qaseem i przenieść się do Al Ihsa, gdzie zmienił nazwisko (Mordechaj) na Markhan Bin Ibrahim Musa. Wtedy zmienił miejsce rezydencji i zamieszkał w Dir’Iya koło Al. Qateef, gdzie zaczął opowiadać mieszkańcom sfabrykowaną historię o tarczy naszego Proroka Mohammada, którą przejął jako łup arabski poganin po bitwie Ohod między arabskimi poganami i muzułmanami. „Tę tarczę,” powiedział, „arabscy poganie sprzedali żydowskiemu klanowi zwanemu Banu Qunaiqa, który trzymał ją jako skarb!”
Stopniowo wzmacniał swoją pozycję wśród Beduinów poprzez takie historie, które pokazywały jak wpływowe i zasługujące na wielki szacunek były żydowskie klany w Arabii. Zdobył pewną osobistą powagę wśród Beduinów i postanowił osiedlić się tam na stałe, w mieście Dir’Iya, w pobliżu Al Qateef, i zdecydował, że miasto to będzie jego (stolicą) w Zatoce Perskiej. Chciał uczynić je swoją bazą dla ustanowienia żydowskiego królestwa w Arabii.
W celu realizacji tego ambitnego programu, zaczął zbliżać się do arabskich Beduinów na pustyni, aby uzyskać poparcie dla swojej pozycji, a potem, stopniowo, ogłosił się ich królem!
W tamtym czasie plemiona Ajaman i Banu Khaled stały się w pełni świadome tego przebiegłego żydowskiego planu, kiedy zweryfikowali jego prawdziwą tożsamość, i postanowili się go pozbyć. Napadli na jego miasto i zdobyli je, ale zanim go zatrzymali, udało mu się uciec.
Ten żydowski przodek saudyjskiej rodziny (Mordechaj), schronił się w gospodarstwie nazywanym wówczas Al. Malebeed-Ghusaiba w pobliżu Al. Arid, które nazywa się obecnie Al. Rijadh.
Poprosił właściciela tego gospodarstwa o przyznanie mu schronienia. Rolnik był tak gościnny, że natychmiast mu go udzielił. Ale ten Żyd (Mordechaj), nie dłużej niż miesiąc później, zamordował gospodarza i wszystkich członków jego rodziny, udając, że wszystkich zabiła banda złodziei. Potem udawał, że kupił gospodarstwo od nich zanim przydarzyło im się to nieszczęście! W związku z tym uzyskał prawo do zamieszkania w nim jako właściciel. Potem nadał temu miejscu nową nazwę: nazwał je Al. Diriya – tak samo jak to które stracił.
Ten żydowski przodek saudyjskiej rodziny (Mordechaj), szybko założył „pensjonat” o nazwie „Madaffa” na ziemi, którą przejął po swoich ofiarach, zebrał wokół siebie grupę hipokrytów, którzy zaczęli szerzyć o nim fałszywą propagandę, że był sławnym arabskim szejkiem. Spiskował przeciwko szejkowi Saleh Salman Abdulla Al Tamimi, swojemu oryginalnemu wrogowi i zorganizował na niego zamach w meczecie w mieście o nazwie (Al. Zalafi).
Wtedy poczuł się na tyle zadowolony i bezpieczny, by (Al. Diriya) uczynić swoim stałym miejscem zamieszkania. Tam praktykował na szeroką skalę poligamię, a nawet spłodził wiele dzieci, którym nadał czysto arabskie imiona.
Od tamtej pory jego potomstwo wzrastało w liczbie i mocy pod nazwą klanu Saudi, poszli w jego ślady prowadząc działalność podziemną i spiski przeciwko narodom arabskim. Nielegalnie przejmowali tereny wiejskie i ziemię rolną i mordowali każdego, kto próbował sprzeciwić się ich niecnym planom. Stosowali wszelkiego rodzaju oszustw w celu osiągnięcia swoich celów: kupowali sumienie swoich dysydentów; oferowali kobiety i pieniądze wpływowym osobom w tym regionie, szczególnie tym, którzy zaczęli pisać prawdziwe biografie tej żydowskiej rodziny; przekupywali pisarzy historii, by oczyścić swoją haniebną historię, a rodowód związać z najważniejszymi plemionami arabskimi, takimi jak Rabi’a, Anza i Al. Masaleekh.
Wybitny współczesny hipokryta, Mohammad Amin AL Tamimi – dyrektor / kierownik bibliotek współczesnych królestwa Saudów, stworzył drzewo genealogiczne dla tej żydowskiej rodziny (Saudyjczycy), podłączając ją do naszego Wielkiego Proroka Mohammada. Za to fałszywe dzieło otrzymał nagrodę w wysokości 35 (trzydzieści pięć) tysięcy funtów od saudyjskiego ambasadora w Kairze, Egipt, w roku 1362 AH .- 1943 AD. Ambasador: Ibrahim Al-Fadel.
Jak wspomniałem powyżej, żydowski przodek saudyjskiej rodziny (Mordechaj), praktykował poligamię przez małżeństwo z licznymi arabskimi kobietami i spłodził wiele dzieci; jego praktyki poligamiczne, w chwili obecnej, kontynuują jego potomkowie; przyklejeni są do jego małżeńskiego dziedzictwa!
Jeden z synów Mordechaja o imieniu Al Maqaran, zarabizowanym od żydowskiego korzenia (Mack-Ren) spłodził syna o imieniu Mohammad, potem drugiego nazwanego Saud, które jest nazwą do dnia dzisiejszego dynastii Saudi.
Potomkowie Sauda (dziś rodziny Saudi) rozpoczął kampanię zamachów na czołowych przywódców plemion arabskich pod pretekstem, że ci przywódcy byli odstępcami od religii islamskiej, i porzucając doktryny Koranu, zasługują na potępienie i śmierć!
Na stronach książki ‘Historia Rodziny Saudi’ (98-101), jej prywatny historyk rodziny deklaruje, że dynastia Saudów uważa wszystkich ludzi Najd za bluźnierców, więc muszą doznać przelewu krwi, ich własność skonfiskowana, a ich kobiety traktowane jako nałożnice; żaden muzułmanin nie jest autentyczny w swoich przekonaniach, jeśli nie należy (nie ma relacji) do sekty Mohammada Bin Abdula Wahaba, (który pochodzi z tureckich Żydów). Jego doktryny dają saudyjskiej rodzinie przyzwolenie na niszczenie wiosek razem ze wszystkimi męskimi mieszkańcami, w tym dziećmi, jak również na ataki seksualnie na ich kobiety, dźganie brzuchów ciężarnych i odcinanie rąk ich dzieciom, a następnie palenia ich! Przez taką brutalną doktrynę pozwala im się na grabienie wszystkich własności tych, których nazywają renegatami (nie należą do sekty Wahabi).
Ich ohydna żydowska rodzina, w rzeczywistości, dokonała wszystkich tego rodzaju zbrodni w imię swojej fałszywej sekty religijnej (Wahabi), którą faktycznie wymyślił Żyd, by zasiać ziarno strachu w sercach ludzi miast i wsi. Ta żydowska dynastia popełnia takie brutalne okrucieństwa od 1163 AH. Cały Półwyspu Arabski nazwali od ich rodzinnego nazwiska (Arabia Saudyjska), jak gdyby cały region był ich osobistą własnością, a wszyscy inni jego mieszkańcy byli jedynie ich robotnikami czy niewolnikami, pracującymi dzień i noc dla przyjemności swoich mistrzów (rodziny Saudi).
Bogactwa naturalne kraju są całkowicie w ich posiadaniu, jak prywatna własność. Jeśli biedny człowiek z ludu podniesie głos skargi przeciwko któremuś z despotycznych władców tej żydowskiej dynastii, (dynastia) odcina mu głową na publicznym placu. Kiedy ich księżniczka odwiedzała Florydę, USA, z orszakiem, wynajęła 90 (dziewięćdziesiąt) pokoi z łazienką w Grand Hotelu za około $1 mln za dobę! Czy ktoś z ich poddanych może komentować to ekstrawaganckie wydarzenie? Jeśli on / ona to zrobi, jego / jej los jest znany: śmierć zadana ostrzem szabli Saudi na publicznym placu !!!!!!
Świadectwa nt. żydowskiego pochodzenia rodziny Saudi:
W latach 1960 egipska stacja Sawt Al Arab, oraz jemeńska w Sanie potwierdziły żydowskie pochodzenie rodziny Saudi.
King Faisal Al Saud w tym czasie nie mógł zaprzeczyć związków rodziny z Żydami, kiedy oświadczył w Washington Post 17 września 1969 roku co następuje: „My, rodzina Saudi, jesteśmy kuzynami Żydów: w całości nie zgadzamy się z każdą arabską czy muzułmańską władzą, która pokazuje antagonizm wobec Żydów, ale musimy żyć razem z nimi w pokoju. Nasz kraj (Arabia) jest źródłem, z którego wyskoczył pierwszy Żyd, a jego potomkowie rozsiali się po całym świecie.” To była deklaracja króla Faisala Al Sauda bin Abdulaziza !!!!!
Hafez Wahbi, prawnik Saudi, w książce ‘The Pennisula of Arabia’ [Półwysep Arabii] napisał, że król Abdul Aziz al Saud, który zmarł w 1953 roku, powiedział: „Nasze przesłanie (przesłanie Saudi) spotkało się ze sprzeciwem wszystkich plemion arabskich, mój dziadek, Saud Awal, kiedyś uwięził wielu szejków z plemienia Matheer, a kiedy inna grupa z tego samego plemienia przyszła prosić o uwolnienie więźniów, Saud Awal rozkazał swoim żołnierzom odciąć głowy wszystkich więźniów, a następnie chcąc upokorzyć i pozbyć się negocjatorów, zaprosił ich na ucztę, na której podano dania przygotowane z gotowanych ciał swoich ofiar, a ich odcięte głowy kazał umieścić na talerzach! Negocjatorów bardzo to niepokoiło i odmówili spożywania ciał swoich bliskich, i z powodu tej odmowy wydał rozkaz odcięcia również ich głów. Tej ohydnej zbrodni dokonał mianowany przez siebie król na niewinnych ludziach, których winą był ich sprzeciw wobec jego najbardziej okrutnych i wyjątkowo despotycznych zasad.
Hafez Wahbi, stwierdza dalej, że król Abdul Aziz al-Saud opowiedział tę krwawą prawdziwą historię szejkom z plemienia Matheer, którzy odwiedzili go w celu wstawienia się za ich wybitnym liderem w tym czasie, Faisalem Al Darweeshem, Arweesh, który był wtedy więźniem króla. Opowiedział im tę historię po to, by zapobiec ich interwencji o uwolnienie szejka, w przeciwnym razie spotka ich ten sam los; zabił szejka, a jego krew użył do umycia się tuż przed jego modlitwami (zgodnie z doktryną sekty Wahabi); Winą Faisala Darweesha w tym czasie było to, że skrytykował króla Abdula Aziza Al Sauda za podpisanie dokumentu, który w 1922 roku przygotowały władze angielskie, jako deklarację dającą Żydom Palestynę; swój podpis złożył na konferencji w Al Aqeer w tym samym roku.
Taki był i nadal jest system tego reżimu żydowskiej rodziny (Saudi): a jej cele to: grabież bogactwa kraju, rabunek, fałszerstwo i dokonywanie wszelkich rodzajów zbrodni, nieprawości i bluźnierstwa – wszystkie są wykonywane zgodnie z wymyśloną przez nich sektą Wahabi, która legalizuje ścinanie głów wszystkim przeciwnym im poddanym.
* Kalendarz muzułmański powstał w roku 638, a jego pomysłodawcą był ‘Umar ibn Al Chattab . Zdecydował się na to by ujednolicić sposób liczenia czasu, gdyż istniały wówczas różne systemy kalendarzowe. ‘Umar i jego doradcy ustalili, iż najważniejszym momentem w dziejach islamu była Hijra. Lata liczy się więc od
momentu emigracji Muhammada z Mekki do Medyny. Rok muzułmański rozpoczęto nie od dnia samej Hijry, co miało miejsce wg kalendarza gregoriańskiego we wrześniu 622 r. lecz od początku ówczesnego roku księżycowego, czyli od 1. Muharrama, czyli 16 lipca (piątek) 622 roku kalendarza chrześcijańskiego. Wtedy zaczął się 1 rok AH (AH = Anno Hegirae = rok Hijry). Należy zwrócić uwagę, iż era muzułmańska nie rozpoczęła się wraz z zwycięstwami w islamskich wojnach ani od narodzin lub śmierci Proroka ani od rozpoczęcia objawień. Uważa się, że rozpoczęcie obliczania lat od Hijry ma symboliczne znaczenie – poświęcenia się dla Prawdy i utrzymania objawień. Taki wybór był boską selekcją. Allah chciał nauczyć człowieka, że zmaganie się (walka) Prawdy i Zła jest odwieczna. Nowy
rok przypomina muzułmanom nie o chwale Islamu ale o poświęceniu.
W tym roku byliśmy świadkami rozpoczęcia się roku 1424 AH. Pomimo, iż w chrześcijańskim kalendarzu minęło tylko 2003 – 622 = 1381, w kalendarzu muzułmańskim mamy rok 1422, gdyż jest on krótszy o około 11 dni. Jako że rok księżycowy jest krótszy niż rok słoneczny, miesiące muzułmańskie nie są
przypisane do konkretnych pór roku. Oznacza to, że święta muzułmańskie będą wypadać na konkretne miesiące Hijri, ale mogą się pojawić zarówno wiosną, latem, jak i jesienią lub zimą. Zawsze mijają 33 lata, nim miesiące księżycowe z powrotem wypadną w tych samych porach roku, co na początku cyklu.
