malgorzata__13 — 2013-02-15 21:38:54:
Święty Paweł potwierdza ,że zatwardziałość dotknęła część Izraela,dlatego pomawianie całego narodu Izraelskiego o pychę jest krzywdzące i mija się z prawdą.Kto był w ziemi Świętej może coś o tym powiedzieć.

Nie trzeba jechać do Ziemi Św. Codziennie w mediach polskich można oglądać pychę "wybrańców"- szkodzących Narodowi polskiemu w każdym wymiarze przestrzeni życia.

malgorzata__13 — 2013-02-15 21:09:35:
Status narodu Wybranego pięknie wyjaśnia Święty Paweł
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Dopóki nie wejdą do Kościoła, są narodem odrzuconym.
Święty Sobór Florencki orzekł

16. Mocno wierzy, wyznaje i głosi: że nikt z tych, co są poza Kościołem katolickim, nie tylko poganie, ale i Żydzi, heretycy i schizmatycy, nie mogą stać się uczestnikami życia wiecznego, ale pójdą „w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom”, jeśli przed końcem życia nie będą do niego włączeni; i że jedność ciała Kościoła znaczy tak wiele, iż jedynie ludziom w nim pozostającym sakramenty kościelne, posty, jałmużny i inne dzieła pobożności pomagają do zbawienia, a trudy chrześcijańskiej walki przynoszą nagrody wieczne, gdyż nikt - jakichkolwiek by jałmużn nie udzielał, nawet gdyby dla imienia Chrystusa przelał swą krew - nie może być zbawiony, jeśli nie pozostaje w łonie Kościoła katolickiego i w jedności z nim

Status narodu Wybranego pięknie wyjaśnia Święty Paweł w Liście do Rzymian.Odrzucenie Izraela jest częściowe i czasowe:
11,1 "Czy Bóg odrzucił lud swój?Żadną miarą!I ja przecież jestem Izraelitą,potomkiem Abrahama z pokolenia Beniamina.Nie odrzucił Bóg swego ludu który wybrał przed wiekami."
11,11"ale przez ich przestępstwo zbawienie przypadło w udziale poganom,by ich pobudzić do współzawodnictwa."
11,24"Bo Bóg ma moc wszczepić ich ponownie"
11,25"zatwardziałość dotknęła tylko część Izraela,aż do czasu gdy wejdzie do Kościoła pełnia pogan"
11,28"Co prawda - gdy chodzi o Ewangelię - są oni nieprzyjaciółmi Boga ze względu na wasze dobro,gdy jednak chodzi o wybranie są - ze względu na praojców - przedmiotem miłości.Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne."
11,32"Albowiem Bóg poddał wszystkich nieposłuszeństwu,aby wszystkim okazać swe miłosierdzie.
O głębokości bogactw,mądrości i wiedzy Boga!"

Nowym Izraelem jest chrześcijaństwo,które kontynuuje wiarę opartą na Piśmie Świętym uzupełnioną Ewangieliami.
Dzisiejsi Żydzi po pierwsze nie wyznają wiary Mojżeszowej opartej na Torze,tylko na Talmudzie w którym Dekalog ogranicza się do własnej nacji,a zadanie krzewienia wiary w jednego Boga wśród narodów świata zawładneli dla siebie,pogrążająć się w pysze,która jest największym grzechem,i samych siebie zrobili bogami.
Pozatym dzisiejsi żydzi nie są Izraelitami
stopsyjonizmowi.wordpress.com/2012/09/11/od-kaina-do-chazarii

Podczas spotkania z przedstawicielami wspólnoty żydowskiej w Moguncji (17 XI 1980 r.) papież nie tylko wypowiedział słynne zdanie “Kto spotyka Jezusa Chrystusa, spotyka judaizm”ale również stwierdził, że Stare Przymierze “nigdy nie zostało przez Boga odwołane”

Jan Paweł II, Przemówienie do uczestników sympozjum “Korzenie antyjudaizmu w środowisku chrześcijańskim”, w: Żydzi i judaizm w nauczaniu Jana Pawła II 1978–2005, s. 250.

-Dr Dariusz Ratajczak
Tematy Niebezpieczne

ŻYDZI - TALMUD- GOJE

Organiczna niechęć Żydów do świata nieżydowskiego, a głównie chrześcijańskiego wynika przede wszystkim z tradycyjnych praw judaizmu. Jest ona nawet wcześniejsza od aktywnego antyjudaizmu chrześcijan , bo właśnie ten termin obrazuje przez wiele wieków stosunek chrześcijan do Żydów. Miał on charakter ideologiczno- światopoglądowy, nie stronił od dysputy ze stroną przeciwną, mógł także stać u podstaw postaw pogromowych. Chociaż te ostatnie nierzadko miały podłoże klasowe, uważając za ciemiężyciela nie tylko pana feudalnego, ale i jego pomocnika (który miał nieszczęście być na miejscu w zasięgu dziejowej zawieruchy)- Żyda. Należy tu przy okazji rozwiać jeden mit: w historii feudalnej Europy to nie Żydzi byli najbardziej prześladowaną , wyzyskiwaną i postponowaną grupą ludzką. Prawdziwym chłopcem do bicia " był chłop pańszczyźniany- na terenach środkowo- wschodniej części kontynentu aż do I połowy ubiegłego stulecia.

Przedstawiając stosunek Żydów do gojów (relacja odwrotna, bardziej znana, chociaż nierzadko zakłamana, nie jest przedmiotem naszych rozważań), należałoby kilka słów poświęcić Talmudowi, czyli jednemu z kamieni węgielnych judaizmu.

Jeśli przyjmiemy, że Żydzi są naszymi starszymi starotestamentowymi braćmi (co obecnie wiele kręgów kościelnych uznaje bez zastrzeżeń), to Talmud skutecznie rozrywa wszelkie braterskie więzi.

Talmud tworzą Miszna i Gemara. Jest to, najogólniej mówiąc, zbiór tradycyjnych praw judaizmu, zawierających komentarze rabinów.

W Talmudzie nazywają owi rabini chrześcijan bałwochwalcami, mężobójcami,

rozpustnikami nieczystymi,

gnojem,

zwierzętami w ludzkiej postaci,

gorszymi od zwierząt,

synami diabła itd.

Księży nazywają "kamarim", tj. wróżbiarzami, kościół zwą "bejs tifla", czyli dom głupstw, paskudztwa.

Obrazki, medaliki, różańce zowią "ełyłym" (bałwany), niedziele i święta to "jom jd" (dni zatracenia).

Uczą też, że Żydowi wolno oszukiwać, okraść chrześcijanina, bo "wszystkie majętności gojów są jako pustynia, kto je pierwszy zajmie, ten jest ich panem.

Tak więc księgę zawierającą 12 grubych tomów i dyszącą nienawiścią do chrześcijan Żydzi uważają za ważniejszą od Pisma świętego i stanowi ona dla nich do dnia dzisiejszego przypomnienie właściwego postępowania w stosunku do gojów.

Bez Talmudu, tego krańcowego przykładu nietolerancji i swoistego ekskluzywizmu (ma on i swoje odbicie w sprawach czysto świeckich, nawet w środowiskach dalekich od ortodoksji) Żyd przestaje być Żydem.

Być może obiektem najzacieklejszych ataków w Talmudzie i literaturze posttalmudycznej jest osoba "fałszywego Mesjasza" - Jezusa.

Zgodnie z tym, co podaje Talmud Jezus został stracony za bałwochwalstwo, za namawianie Żydów do bałwochwalstwa i lekceważenie władz rabinicznych z wyroku sądu rabinackiego.

Absolutnie nie jestem skłonny przypisywać wszystkim Żydom winy za śmierć Chrystusa, aliści klasyczne źródła żydowskie wspominając jego stracenie, z satysfakcją biorąc na siebie odpowiedzialność za tę śmierć, a nie wspominają nawet o Rzymianach.

Samo imię Jezus (Jeszu) jest dla Żydów symbolem tego co ohydne, wstrętne. Hebrajska forma imienia Jezus interpretowana była jako akronim przekleństwa "niech imię jego i pamięć o nim zostaną wymazane".

Myślę, że dialog chrześcijańsko - żydowski powinien być oparty na prawdzie. Kościół katolicki zrobił bardzo wiele by tę prawdę przybliżyć: nazwał Żydów "starszymi braćmi" potępił antysemityzm, wziął na siebie wiele win, nawet tych nie popełnionych. Strona żydowska przyjęła postawę agresywną. Żąda coraz więcej, a jednocześnie nie chce uznać, że w długiej historii stosunków chrześcijańsko - żydowskich popełniła liczne błędy.

Ich naprawa leży moim zdaniem poza mentalno - ideologiczno - religijnymi możliwościami Żydów, tego zdolnego i ciekawego narodu, naznaczonego wszelako grzechem pychy i arogancji. Wierzyć jednak należy.-

P r z y m i e r z e. Boże więc Przymierze z Izraelem nie zostało znieśiane z przyjściem Chrystusa. Jan Paweł II podkreśla, że nie tylko nie zostało zerwane, ale zostało też przez Boga potwierdzone. Kościół nie jest dziedzicem czy następcą w tym Przymierzu; jest nową powszechną drogą do wejścia w komunię z Bogiem Izraela - razem z ludem Izraela. Przyjście Chrystusa nie zmieniło celu Tory: nadania Izraelowi kształtu jako szczególnemu ludowi o szczególnym powołaniu.

-ks. Mariusz Pohl

Grzech odrzucenia Boga

Po dwóch przypowieściach pełnych dobroci i nadziei dzisiejsza przypowieść przynosi tchnienie grozy: Pan Bóg jest dobry i wyrozumiały, ale nie będzie jednak w nieskończoność tolerował lekceważenia z naszej strony.

Boża inwestycja w dzieło stworzenia, w ową ewangeliczną winnicę, była najwyższej jakości. Bóg nie pożałował niczego, by uszczęśliwić człowieka i wyposażyć go we wszelkie dobra, zasoby i umiejętności, niezbędne do godziwego życia. Nawet grzech pierworodny i późniejsza zaraza grzechu nie zniechęciły Boga do człowieka. Wciąż na nowo podejmował różne inicjatywy łaski, wyzwolenia, prowadzenia i przebaczenia, żeby tylko ratować człowieka i przywrócić go do pierwotnej godności dziecka Bożego.

W sposób szczególny Bóg upodobał sobie w Narodzie Przymierza. To właśnie Żydzi otrzymali od Boga szczególny przywilej bezpośredniego objawienia i opieki, ale też i specjalne zadanie do wypełnienia: misję dawania świadectwa o Bogu sprawiedliwości, miłości i miłosierdzia. Bóg dał synom Izraela swoje Prawo, obiecywał błogosławieństwo i pomyślność, ale też oczekiwał, że wobec narodów i ludów pogańskich będą świadczyli o Jego potędze, świętości i prawdzie. Właśnie to miał być ten należny plon.

Niestety, lud wybrany nie wywiązał się z tej misji tak jak należy.

Chociaż Bóg dotrzymał słowa i nie odmówił Izraelowi niczego, co niezbędne, to jednak Żydzi nie potrafili się odwdzięczyć. To, że grzeszyli. Bóg był w stanie zrozumieć: grzech, wynikający ze słabości naszej natury, jest rzeczą ludzką. Właśnie na taką okoliczność Bóg ma dla nas przebaczenie, a my mamy pokutę, skruchę, zadośćuczynienie i postanowienie poprawy.

Mamy zatem możliwość przezwyciężania swej grzeszności, powrotu i pojednania z Bogiem.

To dzieło przebłagania i pojednania nie dokonało się w jakiś tani, sformalizowany sposób, lecz urzeczywistniło się w sposób niezwykłe osobisty i bolesny - na krzyżu. Bóg chciał pokazać człowiekowi, że traktuje go na serio, że w pojednanie angażuje się całkowicie, z miłością, nie żałując swego życia. Ze strony człowieka wystarczyło jedynie z pokorą otworzyć się na dar przebaczenia i z wiarą przyjąć zbawienie.

Ale Żydzi odrzucili to lekarstwo pokuty, a właściwie odrzucili Boga i Jego miłość. Nawet patrząc z ich punktu widzenia, było to pełne premedytacji złamanie Bożego prawa w pryncypialnych sprawach: intryg, zabójstwa, obłudy. To już nie było błądzenie, lecz świadome odrzucenie Bożych zasad, grzech przeciw Duchowi Świętemu. Nie ma usprawiedliwienia dla takiej postawy, bo z samej istoty wyklucza ona przebaczenie.-

Sobór Watykański 2 -
Izrael nie został odrzucony

Izrael nie został odrzucony - Sobór stwierdził: "Żydzi nadal ze względu na swych przodków są bardzo drodzy Bogu, który nigdy nie żałuje darów i powołania. [...] Nie należy przedstawiać Żydów jako odrzuconych ani jako przeklętych przez Boga, rzekomo na podstawie Pisma Świętego" (Nostra aetete, 4). A przecież chrześcijański antysemityzm tli się jeszcze ciągle i to często na "podstawie" biblijnej. Teksty biblijne nie są zresztą jednoznaczne i niełatwo przedrzeć się przez nie do prawdy Objawienia.