"Kto idzie za mną, nie błądzi w ciemnościach – mówi Pan. Oto słowa Jezusa Chrystusa, w których zachęca nas, abyśmy Go naśladowali, jeśli chcemy naprawdę żyć w świetle i uwolnić się od ślepoty serca. Starajmy się więc rozpamiętywać jak najgorliwiej życie Jezusa Chrystusa".

"Szczęśliwy, kto zrozumiał, co znaczy miłość Jezusa i opuścić siebie dla Jezusa. Miłowane porzucać dla miłowanego… Miłość ziemska jest zawodna i niestała, miłość Jezusa wierna i nieprzemijająca".

"Kto obejmuje miłością Jezusa, utwierdza siebie na wieki. Jego wybierz za przyjaciela. On, gdy wszyscy cię opuszczą, zostanie przy tobie i na koniec nie da ci zginąć".
Tomasz a Kempis

(cała zresztą treść zawarta w książce "O naśladowaniu Chrystusa" to wciąż perełka literatury religijnej.

Franciszek Salezy mówił, że książka Tomasza a Kempis więcej nawróciła i uświęciła ludzi, niż zawierała liter. Św. Ignacy Loyola od czasu swojego nawrócenia był rozmiłowany w "Naśladowaniu Chrystusa". Uważał je za ozdobę literatury ascetycznej. Czytał dwa razy dziennie, jeden rozdział rano, drugi wieczorem - poza tym na wyrywki, tam gdzie się książka otworzyła. Czytywali ją uczeni i inni wybitni ludzie w czasach już pośredniowiecznych. Dzieło to uchodziło za najpopularniejszą po Biblii książkę (siedemset rękopisów, dziewięćdziesiąt pięć języków - tłumaczeń).